Często poruszanym elementem w zakresie oceny wpływu na bioróżnorodność jest temat ochrony gleb. W Polsce gleby o wysokich walorach produkcyjnych podlegają ochronie ustawowej.
Gleby są często bardzo skomplikowanymi skałami o zróżnicowanych walorach przyrodniczych i zasiedlane przez wiele organizmów.
Olbrzymia powierzchnia gleb na świecie, poprzez nadmierną intensyfikację zabiegów agrotechnicznych ulega stałemu zubożeniu pod kątem bioróżnorodności, a także zagrożeniom fizycznym w postaci ich wymywania czy wywiewania.
Gleby mają m.in. znaczenie pod kątem:
➡️ siedlisko-twórczym, na której tworzą się określone siedliska przyrodnicze, w tym dla zwierząt oraz rosną określone gatunki roślin,
➡️ generowania usług ekosystemowych związanych z uprawami rolnymi,
➡️ sekwestracji, tj. “pochłaniania” dwutlenku węgla.
Podchodząc do oceny wpływu działalności na gleby i ich “bioróżnorodność” czy przygotowując Plany Zarządzania Bioróżnorodnością (BMP Biodivesity Management Plan / BAP Biodiversity Action Plan) musimy zwrócić uwagę czy:
1️⃣ dążymy do ich użyźnienia i zwiększenia masy próchniczej,
2️⃣ utrzymujemy procesy charakterystyczne dla gleb ubogich usuwając materię organiczną.
Dlatego też należy wskaźniki do oceny i późniejsze działania dobrze rozważyć i przeanalizować pod kątem faktycznych wartości przyrodniczych.
Dla przykładu, w sytuacjach gospodarowania glebami ubogimi (nie mówimy tu o glebach zdegradowanych a ubogich ze względu na procesy glebotwórcze np. gleby bielicowe) może okazać się, że:
➡️ zapewnimy siedlisko dla rzadszych gatunków ale tym samym:
➡️ zmniejszymy gromadzenie substancji próchnicznych ważnych dla upraw,
➡️ oraz zmniejszymy poziom gromadzenia węgla (nie dotyczy to torfowisk)
W związku z tym utrzymanie wszystkich wskaźników na najwyższych poziomach może okazać się błędem logicznym.
